Ik ben een goede luisteraar. Het was een beginpunt voor mij als begeleider. Uit de informatie distilleren wat van belang was.
Vervolgens kwam daar het non verbale aspect bij. De lichaamstaal als aanvulling op het gesprokene. Wat zegt iemand op die manier? Of in tegenspraak.
Daarna volgde het systemische element. De cliënt komt uit een gezin, beweegt zich in omgevingen. Wat volgt daar allemaal uit?
Afgelopen zaterdag was ik bezig met misschien wel het moeilijkste facet. Voelen en ervaren.
In een boeiende training van over lichaamsgewaarwording.
Moeilijk omdat voelen pijn kan doen. Waar we van weg willen. Terwijl in het lichaam de informatie ligt opgeslagen. Die ons zo veel kan vertellen als we willen luisteren.
Aandacht voor voelen. Het is een waardevol onderdeel van mijn begeleiding.
Want is tevens een leerschool voor mezelf. Waarin we samen ontdekken.
Wat voel jij?